De cliënten van de praktijk voor sociaal pedagogische hulpverlening bestaan uit:
- mensen die geen uitweg zien, zich verder willen ontplooien, zich willen laten bijstaan in moeilijke kwesties;
- instellingen die ernaar streven om de behartiging van de belangen van hun cliënten te verbeteren.
Aanpak cliënten
Ik ga uit van de eigen verantwoordelijkheid van de cliënt. Van diens mogelijkheden, vragen, wensen, zorgen, met respect en acceptatie van de persoon en begrip voor de levenswandel en waar het zoal misloopt. De cliënt bepaalt uiteindelijk wat er gebeurt. Ik ben de enthousiaste aangever, de ondersteuner, de prikkelaar, en de stimulator in het proces van herstel en ontplooiing. In het hulpverleningsproces maak ik gebruik van intuïtie theorieën en methodieken, gestoeld op kennis van de hulpverleningstechnieken. Mijn manier van aanpak niet zuiver resultaatgericht, maar vooral procesgericht. Dit houdt in dat we gezamenlijk de krachten die in ieder mens aanwezig zijn wakker roepen en aan het werk zetten om weer grip op jezelf te krijgen. Dat doe ik door het creëren van stilte en rust, het stellen van vragen, door te luisteren en het opbrengen van belangstelling, aandacht, betrokkenheid, en concentratie. Ik bied inzicht in de lessen en het goede dat het leven te bieden heeft. Ik fungeer als loods bij het uitvaren van de haven, of bied juist assistentie bij het binnenlopen van de thuishaven. Aldus lever ik begeleiding op maat. Als we ontdekken dat we geen reële voortgang maken, dan verwijs ik naar reguliere en alternatieve hulpverleners die gespecialiseerd zijn in de behandeling van allerlei problematieken.
Perspectief verloren
Door problemen thuis, op het werk of elders, kan het overzicht verloren zijn. Misschien stokt de persoonlijke ontwikkeling of wordt een terugval ervaren. Er kan behoefte zijn aan relatiebemiddeling. Mensen voelen zich soms vermalen tussen de molenstenen van de samenleving. Dan ontstaan frustraties en gevoelens van ontevredenheid, uitzichtloosheid,of minderwaardigheid. Als een mens lijdt door ziekte, psychische problemen, armoe, of door onderdrukking, wil ik de helpende hand toesteken en meedenken of verbetering mogelijk is. Ik vertrouw op de inspirerende kracht die mij bijstaat in mijn streven. Ik put uit levens- en werkervaring in betaald en vrijwilligerswerk in woonvoorzieningen, ondersteuningswerk, vertrouwenswerk en bestuurlijke functies. Ik werkte met moeilijk opvoedbare kinderen, verstandelijk gehandicapten, en met cliënten uit de geestelijke gezondheidszorg met persoonlijkheidsstoornissen, meervoudig psychiatrische ziektebeelden, vaak met een delictverleden.
Bezinning en nieuwe plannen maken
Een mens heeft soms behoefte om de balans op te maken en te bezien of verdere ontwikkeling van creativiteit en geestelijke vermogens mogelijk is. De wens kan bestaan, een persoonlijk ontplooiingsplan op te stellen of zich bezig te houden met zingevingvraagstukken. Er kan behoefte zijn aan zorgcoördinatie, zodat er meer samenhang komt tussen de vormen van hulpverlening. De cliënt kan bij mij een probleem op een veilige wijze aan de orde stellen en uitdiepen of een supervisieproces starten. Samen zoeken we naar mogelijkheden die er bestaan, om te werken aan het naderbij brengen van wensen en ideeën. ik wil samen met de cliënt bereiken dat een goed gevoel over zichzelf ontwikkeld wordt. De cliënt moet een bevredigende rol kunnen spelen binnen de groep waarin deze wil meetellen. Dat geldt voor het eigen gezin, de familie, de vrienden- en kennissenkring, de werkkring, het kerkelijk verband, de woonomgeving en allerlei verenigingen.
Vereenvoudigde weergave van de werkwijze binnen de SPH-Praktijk:
1. U vertelt uw verhaal.
2. Ik luister en leef me in.
3. Ik stel vragen.
4. Ik help u onderzoeken waar de problemen liggen.
5. Ik daag u uit, knopen door te hakken en nieuwe besluiten te nemen.
6. Ik maak afspraken met u, om een nieuwe ontwikkeling te starten.
7. Ik houd u aan uw eigen afspraken en bemoedig en ondersteun u bij het inslaan van uw nieuwe weg.